Quidditch

Dubel - Obaj pałkarze uderzają w tłuczek jednoczenie, co znacznie
wzmacnia siłę odbicia.

Głowa jastrzębia - Ścigający tworzą formację w kształcie grotu strzały
i szarżują razem na bramki, wzbudzając popłoch wród przeciwników,
którzy najczęciej pierzchają przed nimi na boki.

Kleszcze Parkina - Dwaj ścigający zbliżają się do ścigającego
przeciwników z dwóch stron, podczas gdy trzeci szarżuje na niego
z przodu.

Manewr Porskowej - Ścigający leci z kaflem do góry, by w ten sposób
ciągnąć obrońcę i cigających przeciwników na siebie. Następnie podaje
kafla ścigającemu, który znajduje się pod nim. Wtedy ścigający jest sam
na sam ze słupkami przeciwników.

Podwójna Ósemka - Manewr obrońcy stosowany najczęciej przy obronie
rzutu karnego. Śmiga on z zawrotną prędkocią wokół wszystkich trzech
pętli bramek, by zablokować kafla.

Przerzutka - Ścigający rzuca kafla do partnera ponad swoim ramieniem.
Zagranie trudne, bo wymaga dużej precyzji.

Rozgwiazda - Obrońca zwisa z trzymanej poziomo miotły, trzymając się
jedną ręką i zagiętą stopą, wyciągając jak najdalej drugą rękę
i stopę.

Transylwanka - Zagranie polega na pozorowanym uderzeniu przeciwnika
w nos. Zagranie uważane jest za przepisowe dopóki pięść nie dotknie
twarzy przeciwnika.

Woollongong Shimmy - Manewr polegający na zygzakowatym locie w celu
rozproszenia ścigających przeciwnika.

Zwis Leniwca - Chroniąc się przed uderzeniem tłuczka, zawodnik zwisa
z miotły głową w dół, trzymając się jej rękami i stopami.

Zwód Wrońskiego - Szukający nurkuje z zawrotną szybkocią ku ziemi,
udając, że w dole zobaczył znicza, ale w ostatniej chwili hamuje
podrywa się w górę. Celem manewru jest skłonienie szukającego
przeciwników do naśladownictwa w nadziei, że nie zdąży wyhamować
i rozbije się o ziemię.